Wróć do bloga

Brzuch insulinowy – jak się go pozbyć?

co-to-jest-leptynoopornosc

Brzuch insulinowy to cecha charakterystyczna wielu ludzi, ponieważ sama otyłość stała się chorobą cywilizacyjną. Stanowi nie tylko kwestię estetyczną, lecz przede wszystkim staje się źródłem licznych chorób cywilizacyjnych w dzisiejszym społeczeństwie. Ważne, aby edukować się w tym zakresie i zrozumieć jakie zagrożenie dla zdrowia niesie nadmiar kilogramów. Będąc przy temacie otyłości brzusznej, warto przyjrzeć się głębiej czynnikom, które ją wywołują, oraz zgłębić skuteczne strategie radzenia sobie z tym problemem. Jakie są korzenie tego jakże częstego zjawiska? Jak skutecznie stawić czoła otyłości? Przyjrzyjmy się bliżej podstawowym zasadom, które mogą pomóc w pozbyciu się nadmiaru kilogramów oraz utrzymaniu zdrowego stylu życia.

Czym jest brzuch insulinowy?


Brzuch insulinowy, znany również jako otyłość brzuszna, to stan charakteryzujący się gromadzeniem tkanki tłuszczowej w rejonie jamy brzusznej. Bardzo często wiążę się ze zwiększeniem obwodu brzucha. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), otyłość brzuszną uważa się za przekroczenie w obwodzie talii 80 cm u kobiet i 94 cm u mężczyzn. Interesującym faktem jest, że w Stanach Zjednoczonych problem nadwagi dotyka znaczną liczbę obywateli. Dlatego też diagnozę otyłości centralnej stawia się dopiero, gdy obwód talii u mężczyzn przekracza <102 cm, a u kobiet <88 cm.

Innym kluczowym wskaźnikiem służącym do oceny nadwagi i otyłości jest stosunek talii do bioder, czyli WHR (ang. waist-hip ratio). Otyłość brzuszną identyfikuje się, gdy WHR wynosi >0,8 u kobiet i >1,0 u mężczyzn.

Jak wygląda brzuch insulinowy?

Czy wiesz, że termin „brzuch insulinowy” może być mylące i kojarzone z efektami, jakie występują u osób przyjmujących insulinę w formie podskórnych wstrzyknięć? Regularne nakłucia w tym samym obszarze mogą prowadzić do zaniku tkanki tłuszczowej podskórnej, zwanej również lipodystrofią. W rezultacie dochodzi do wzrostu innych warstw podskórnych tkanek, a także do powstawania zrostów i guzków. Właśnie dlatego zaleca się zmianę miejsc wstrzyknięć. Zrosty mogą utrudnić absorpcję insuliny, co skutkuje zmniejszeniem skuteczności terapeutycznej.

Pamiętaj, że termin „brzuch insulinowy” odnosi się wyłącznie do związanej z nim otyłości brzusznej. Tkanka tłuszczowa gromadzi się głównie wokół talii i organów wewnętrznych w jamie brzusznej, tworząc charakterystyczną „oponkę” na wysokości pasa. Otyłość brzuszna, zwana również otyłością centralną lub trzewną, to nagromadzenie tkanki tłuszczowej w rejonie brzucha, zarówno wewnątrz jak i na organach w jamie brzusznej. Istotne jest, że ilość tej tkanki tłuszczowej nie jest proporcjonalna do ogólnej zawartości tłuszczu w organizmie.

Otyłość brzuszna jest szczególnie charakterystyczna dla osób cierpiących na insulinooporność. Stąd pojęcie „brzucha insulinowego” odnosi się często do osób, których tkanka tłuszczowa gromadzi się wokół talii, tworząc typową sylwetkę w kształcie jabłka. Niemniej jednak, tego rodzaju otyłość nie jest jedynie specyficzna dla osób borykających się z insulinoopornością; może ona być objawem różnych schorzeń lub po prostu wynikiem nieprawidłowych nawyków żywieniowych.

brzuch-insulinowy

Jakie są przyczyny?

  1. Jak dochodzi do powstania brzucha insulinowego? Otóż proces ten jest ściśle związany z wiekiem pacjenta. Tendencja do gromadzenia się tkanki tłuszczowej wokół obszaru brzucha wzrasta w miarę upływu lat zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Jednak zjawisko to wydaje się być częstsze u mężczyzn. 
  2. Opróczs tego istnieje silna korelacja między występowaniem brzucha insulinowego a poziomem stresu w życiu pacjenta. Uwalniane glikokortykoidy pod wpływem stresu mogą sprzyjać odkładaniu się tłuszczu wewnątrz jamy brzusznej.
  3. Warto zaznaczyć, że otyłość brzuszna może być spowodowana także zaburzeniami hormonalnymi, charakterystycznymi dla schorzeń takich jak niedoczynność przysadki mózgowej, zespół policystycznych jajników czy niedoczynność tarczycy. W takich przypadkach pojawia się mówiące o tzw. „tarczycowym brzuchu insulinowym” lub „brzuchu tarczycowym”. Dodatkowo, zaburzenia odżywiania (kompulsywne objadanie się), zespół Cushinga oraz niektóre choroby genetyczne, np. zespół Downa, są również odpowiedzialne za otyłość trzewną.
  4. Styl życia odgrywa istotną rolę w rozwoju brzucha insulinowego. Niewielka aktywność fizyczna oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe, które obejmują spożywanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym, obfitujących w cukry i tłuszcze, a ubogich w błonnik, witaminy i minerały, związane są z wysokim ryzykiem wystąpienia otyłości brzusznej.
  5. Inne czynniki wpływające na pojawienie się insulinowego brzucha to między innymi regularne spożywanie alkoholu (szczególnie piwa), palenie papierosów oraz stosowanie niektórych leków, takich jak antydepresanty.

Dieta i aktywność fizyczna

Istotnym elementem terapii otyłości brzusznej jest dieta oparta na zasadach zdrowego żywienia. Bez względu na czynniki prowadzące do wystąpienia tego problemu, zalecamy:

  1. Spożywaj posiłki w mniejszych porcjach, 4-5 razy dziennie, w niewielkich (3-4 godzinnych) odstępach czasowych.
  2. Wyeliminuj z diety produkty zawierające cukier, białą mąkę oraz niezdrowe tłuszcze.
  3. Nie spożywaj produktów wysoko przetworzonych.
  4. Ogranicz alkohol oraz sól do minimum.
  5. Zwiększ ilości spożywanego błonnika, który można znaleźć w pełnoziarnistym pieczywie, kaszach i razowych makaronach.
  6. Wprowadź do diety produkty bogatych w kwasy Omega-3, takich jak ryby, orzechy i nasiona.
  7. Codziennie spożywaj dużej ilości świeżych warzyw i owoców.
  8. Zadbaj o obecność na talerzu niskotłuszczowych produktów mlecznych, chudego mięsa oraz jaj.
  9. Regularnie nawadniaj organizm (minimum 2-2,5 litra wody dziennie).
brzuch-insulinowy

Istotny jest również sposób przygotowywania posiłków, zaleca się rezygnację ze smażenia na rzecz gotowania, duszenia czy przygotowywania potraw na parze. W przypadku wyboru diety na brzuch insulinowy, warto skonsultować się z doświadczonym dietetykiem. Specjalista pomoże dostosować jadłospis do indywidualnych potrzeb i stanu zdrowia pacjenta.

Aktywność fizyczna dobra na wszystko! Nie jest konieczne uczestnictwo w intensywnych treningach w siłowni – wystarczy codzienna, umiarkowana aktywność przez 20-30 minut (spacer, jazda na rowerze, pływanie, pilates), aby wspomóc organizm w pozbywaniu się nadmiarowych kilogramów.

Osoby z dużym stopniem otyłości, z dodatkowymi schorzeniami przewlekłymi (np. nadciśnienie tętnicze), powinny dostosować rozsądnie poziom aktywności fizycznej. Warto omówić ten aspekt z lekarzem lub fizjoterapeutą. Nasi specjaliści pomogą opracować skuteczne ćwiczenia przeciwdziałające otyłości brzusznej!

Aby skutecznie zwalczyć otyłość brzuszną, istotne jest również unikanie stresu lub, w przypadku jego nieuchronnego wystąpienia, stosowanie technik relaksacyjnych. Joga, techniki oddechowe czy medytacje okazują się efektywne w uwalnianiu napięć i umożliwiają odprężenie organizmu.

0 0 votes
Ocena artykułu
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments

Kalkulator BMI





Skorzystaj z kalkulatora i sprawdź swoje BMI

Twój wynik to:


Kalkulator BMI





Skorzystaj z kalkulatora i sprawdź swoje BMI

Twój wynik to:


DARMOWA KONSULTACJA Z KOORDYNATOREM BARIATRYCZNYM
Umów się na ZOOM, Skype lub telefon i uzyskaj podstawowe informacje, w jaki sposób możemy pomóc w leczeniu otyłości
Optymalne leczenie otyłości lub nadwagi
Konsultacje kwalifikacyjne wstępne u chirurga bariatry lub lekarza - obesitologa
Czas na wszystkie niezbędne badania
Dla osób z daleka planujemy je kompleksowo wraz z terminem zabiegu
PAKIETY AFTER CARE
Dzięki pakietom konsultacji wspieramy Cię długoterminowo odnośnie zmiany nawyków i podejścia do problemu otyłości
WARTO WIEDZIEĆ
Pakiety pozwalają na okresowe badania sprawdzające parametry w Twoim powrocie do zdrowia
Serio - to już wszystko. Wygrałeś.
Teraz tylko zadbaj o to, co udało Ci się osiągnąć
0
Would love your thoughts, please comment.x