Co to jest cukrzyca?
Jest to choroba metaboliczna, która polega na nieprawidłowym wydzielaniu insuliny odpowiedzialnej za regulowanie poziomu cukru we krwi. Insulina jest hormonem, którego wytwarza trzustka. Pomaga kontrolować poziom glukozy we krwi poprzez umożliwienie jej przeniknięcia z krwi do komórek organizmu, gdzie jest wykorzystywana jako źródło energii. W przypadku cukrzycy organizm albo nie produkuje wystarczającej ilości insuliny, albo nie jest w stanie jej skutecznie wykorzystać. Otyłość, a cukrzyca – co mają ze sobą wspólnego?
Istnieją dwa główne typy cukrzycy: cukrzyca typu 1, która występuje, gdy organizm nie produkuje wystarczającej ilości insuliny, oraz cukrzyca typu 2, która występuje, gdy organizm nie jest w stanie wykorzystać insuliny w sposób właściwy. Jakie są objawy cukrzycy? Jak cukrzyca typu 2 wpływa na otyłość? Przeczytaj artykuł i dowiedz się więcej na ten temat.
Objawy cukrzycy typu 2
Cukrzyca typu 2 jest częściej diagnozowana u osób dorosłych i często rozwija się stopniowo, przez co jej objawy mogą być łatwo przeoczone lub mylone z objawami innych chorób. Jakie są objawy?
- Nadmierne pragnienie – osoby chore ciągle odczuwają pragnienie, które jest wynikiem nadmiernej ilości glukozy we krwi.
- Ciągłe uczucie głodu – chorzy mogą odczuwać ciągły głód, nawet po spożyciu posiłku.
- Zmęczenie i osłabienie.
- Nieuzasadnione utraty masy ciała – chorzy zauważają utratę wagi, nawet jeśli nie są na diecie lub nie zmienili swojego stylu życia.
- Częste infekcje, takie jak infekcje dróg moczowych, skórne lub jamy ustnej.
- Trudno gojące się rany lub owrzodzenia na skórze.
- Zaburzenia widzenia, osoby chore zgłaszają problem z zaburzeniami widzenia, takimi jak mgła przed oczami lub podwójne widzenie.
Jakie są przyczyny cukrzycy 2 typu?
Cukrzyca typu 2 jest najczęstszą postacią – ~80% chorych na cukrzycę zmaga się z tym typem. Może być uwarunkowana genetycznie, ale decydującą rolę odgrywają czynniki środowiskowe. Do nich zaliczamy otyłość, zwłaszcza brzuszną i małą aktywność fizyczną. Istotny wpływ ma nadmiar tkanki tłuszczowej trzewnej, także u osób bez otyłości definiowanej na podstawie wskaźnika masy ciała – BMI. Kiedy w naszym organizmie jest nadmiar wolnych kwasów tłuszczowych uwalnianych przez trzewną tkankę tłuszczową powoduje to „lipotoksyczności”. Czyli zwiększoną oksydację tłuszczów w mięśniach, co z kolei powoduje zahamowanie metabolizowania glukozy.
Jaka jest rola otyłości w cukrzycy?
Otyłość jest jednym z głównych czynników ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2. Wpływa na rozwój cukrzycy na kilka sposobów. Po pierwsze, tkanka tłuszczowa u osób otyłych wydziela wiele substancji chemicznych, które wpływają na metabolizm glukozy i insuliny. Wysoki poziom tych substancji chemicznych może prowadzić do oporności na insulinę, co zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy. Po drugie, otyłość wpływa na metabolizm glukozy, zwiększając poziom cukru we krwi. Otyłe osoby często mają większe wymagania dotyczące insuliny, aby utrzymać poziom cukru we krwi na właściwym poziomie. Oprócz tego, zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, które są częstym powikłaniem cukrzycy. Osoby z otyłością i cukrzycą są bardziej narażone na choroby serca, co zwiększa ryzyko zgonu.
Możemy więc wyciągnąć prosty wniosek, że otyłość jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka cukrzycy typu 2 i wpływa na metabolizm glukozy i insuliny. Kontrola masy ciała i utrzymywanie zdrowego stylu życia mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka rozwoju cukrzycy.
Dieta dla osób chorych na cukrzycę 2 typu
Pacjent dotknięty cukrzycą typu 2 powinien stosować się do odpowiedniej diety. Oto kilka rad, jeśli zmagasz się z tą chorobą. Unikaj wysoko przetworzonych węglowodanów i zastąp je produktami pełnoziarnistymi. Zwróć uwagę na ilość spożywanych węglowodanów i dobieraj je w sposób równomierny w ciągu dnia. Spożywaj białko z niską zawartością tłuszczu, takie jak chude mięso, drób, ryby, tofu i warzywa strączkowe. Oprócz tego spożywaj duże ilości warzyw i owoców, szczególnie tych z niskim indeksem glikemicznym. Warto również ograniczyć spożycie tłuszczów nasyconych i trans. Możesz je zastąpić tłuszczami roślinnymi, takimi jak oliwa z oliwek, olej rzepakowy i olej z orzechów włoskich.
Aktywność fizyczna
Aktywność fizyczna jest ważnym elementem leczenia cukrzycy typu 2. Pomaga ona kontrolować poziom glukozy we krwi, poprawiając wrażliwość tkanek na insulinę. Ponadto, regularna aktywność fizyczna przyczynia się do poprawy kondycji ogólnej organizmu i redukcji ryzyka wystąpienia powikłań związanych z cukrzycą.
Rozpocznij od lekkich ćwiczeń i stopniowo zwiększaj intensywność treningów. Ważne jest, aby ćwiczyć regularnie. Ćwiczenia dobieraj do swoich preferencji i możliwości. Wybierz te, które lubisz i które odpowiadają Twojemu stylowi życia. Jeśli nie lubisz biegania, spróbuj innych aktywności, takich jak joga, taniec lub jazda na rowerze. Monitoruj swoje poziomy glukozy we krwi przed i po treningu. W przypadku zauważenia dużych spadków poziomów glukozy we krwi przed treningiem, warto spożyć lekki posiłek, aby zwiększyć poziom cukru we krwi. Nie zapomnij również o nawodnieniu.
Leczenie cukrzycy 2 typu
Leczenie cukrzycy typu 2 polega na kontroli poziomu cukru we krwi, zmianie stylu życia i przyjmowaniu leków w razie potrzeby. Istnieje kilka leków przeznaczonych do leczenia cukrzycy, insulinooporności i otyłości. Pamiętaj, że każdy organizm jest innym i jeden lek, może w różny sposób wpływać na dwie różne osoby. Właśnie dlatego najważniejsza jest konsultacja z lekarzem. Zleca on wszystkie potrzebne badania, do postawienia słusznej diagnozy. Ułatwi ona dobór odpowiedniego leczenia, które przyniesie pożądane efekty.
Chirurgia bariatryczna a cukrzyca 2 typu
Chirurgia bariatryczna jest głównie przeznaczona dla osób, które mają BMI większe niż 40 lub mają BMI 35-39,9 i wskazania medyczne, takie jak cukrzyca, choroby serca lub bezdech senny. Zmienia proces trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Istnieje szereg zabiegów, które oferuje ta dziedzina medycyny. Leczenie cukrzycy za pomocą skalpela jest możliwe dzięki ograniczonej wielkości żołądka, a także z powodu zmian hormonalnych zachodzących w organizmie po operacji.